O odchodzącym lecie, wdzięczności i posiadaniu wszystkiego

Wyciągam ręce w stronę słońca. Łapię ostatnie promienie. Bawię się nimi - rozchylając palce i śmiejąc się do siebie, kiedy jeden z nich połaskocze mnie po oku. Słodkie, leniwe dni i długie wieczory - to za Wami tęsknić będę najbardziej. Jako istota ciepłolubna, zazwyczaj ciężko znoszę te nasze rozstania i długo po Waszym odejściu chlipię w rogu pokoju. Tym razem zapragnęłam, aby było inaczej. Chciałam zachować się jak "dorosła", ale zrozumiałam, że wtedy musiałabym przestać być sobą… Nadwrażliwa natura zawsze wygrywa w starciu z rozsądkiem. Taka jestem - naiwna, romantyczna i zakochana w widoku zachodzącego nieba. A uciekające lato jest źródłem moich inspiracji, niekończącym się motywatorem do zmian oraz przepustką do obcowania z naturą. Niestety czas to jeden z tych bezczelnych typów, który nigdy nie myśli o innych, przepływa przez palce, nim my spełnimy swój plan. Ciężko go rozgryźć i zatrzymać. Na przestrzeni czasu zrozumiałam, że jedyne co mogę zrobić - to zaakceptować jego cechy i pokochać…

Wdzięczność

Jestem dziś pełna wdzięczności za dobry dzień, za uśmiech, pyszną kawę u mojej wspaniałej sąsiadki, za spokój w sercu, za miłość, za zdrowie, za to, że czuję radość z prostych, aczkolwiek dla mnie niezwykłych codzienności. I najważniejsze, że jest we mnie dużo ciepłych myśli, które mam nadzieję pokolorują choć trochę Twoje życie. A w Tobie ile jest wdzięczności?

Mieć wszystko, ale...

Lato zostanie z nami jeszcze chwilę, a później otuli nas kocem i szybko wróci. By na nowo przypomnieć, że warto wierzyć w bajki, w miłość i w dobroć. Warto również doceniać to, co mamy obecnie. Nawet jeśli dzieje się coś, czego w ogóle się nie spodziewałaś. Może właśnie o to chodzi w życiu? O te niuanse, które budują naszą codzienność i wypełniają nas jako ludzi? Może właśnie to czyni nasze życie pięknym? Wyimaginowany, idealny świat nie istnieje. I przestań myśleć, że "trawa jest zawsze bardziej zielona po drugiej stronie płotu". Nie pozwól, aby właśnie ominęła Cię chwila w której masz wszystko, ale o tym nie wiesz... jak w tej historii:

"Siedzieliśmy z mężem w kawiarni i piliśmy kawę. Mój mąż był młody i przystojny, kochałam go. Na sobie miałam stare palto, które psuło mi życie. Męczyłam się z powodu poczucia swojej niskiej wartości i nienawidziłam tego palta, które mnie nie grzało a jedynie ładnie w nim wyglądałam. Kawiarnia należała do tanich i kawa była niesmaczna. Marzyłam, że kiedyś będziemy pili dobrą kawę w eleganckiej restauracji, a ja będę modnie ubrana… Mąż patrzył na mnie błyszczącymi z miłości oczami i nie wiedział dlaczego się smucę... Umarł młodo, a ja zostałam. W moim życiu miałam potem wiele kawiarni i kaw i miałam wiele modnych palt. A jego nie było. Często wspominam ten epizod, kiedy miałam wszystko i o tym nie wiedziałam…"

źródło: Elena Rog 

zdjęcia: Mateusz / postprodukcja: ja

SUKIENKA Rosa Regatta - AETERIE
KOSZYK - Zoja.store
ZEGAREK - Albert Riele
KOLCZYKI - Elixa