Wenecja - pierwsze wrażenia

Wysiadam z samolotu, rześki wiatr łaskocze moje różowe policzki i zachęca do pójścia dalej. Po kilkudziesięciu minutach docieramy na miejsce, a moim oczom ukazuje się magiczne miejsce, pełne tajemnic i wąskich uliczek. Przytulone do ścian klimatyczne kawiarenki, oblegane przez turystów z całego świata, tworzą niepowtarzalny klimat. Krzyk mew i zapach wszechobecnej wody zachęca do odkrywania tego miejsca, jak nigdy wcześniej…

Romantyczna Wenecja...

Przed wylotem słyszałam wiele różnych opinii, często negatywnych, jednak mimo słów innych osób, marzyłam o tym, aby poznać Wenecję osobiście… Tak się stało! Poznaję ją, dotykam, obserwuję i chłonę. Liczne wilgotne zaułki, odrapane ściany, kanały i wszechobecne mosty dodają jej tylko niezwykłości. A zielony kolor wody, odbijający się w świetle dnia codziennego potęguje to wrażenie.

Zakochałam się w tym miejscu. Mam wrażenie, jakby czas zatrzymał się tutaj setki lat temu. Myślę, że Wenecja to kolejne miejsce, zaraz po moim kochanym Paryżu, gdzie mogłabym spędzać każdy kolejny dzień. Gubiąc się i odnajdując równocześnie. Fascynacja każdym najmniejszym szczegółem jest kluczem do zrozumienia tego miejsca. To niezwykłe, ale idąc uliczką masz wrażenie, że wszystko zostało tutaj idealnie zaplanowane, to tak jakby dusza romantyka znalazła odzwierciedlenie w architekturze miasta. Nie przeszkadzają mi nawet tłumy turystów, bo one wpisane są w klimat tego miejsca, podobnie jak wszechobecna muzyka czy romantyczne gondole.

Wdzięczność i spokój...

Niezwykły widok z pokoju na jeden z mostków powoduje, że na mojej twarzy pojawia się uśmiech, najpierw delikatny, a później tak głęboki, że zaczynam odczuwać spokój i harmonię w sercu. A także wdzięczność, że mogę tutaj być...

Kocham, doświadczam, chłonę. Po prostu jestem.

A jeśli właśnie wybieracie się do Wenecji - TUTAJ ZNAJDZIECIE PRAKTYCZNE WSKAZÓWKI JAK ZORGANIZOWAĆ TAKI WYJAZD :)

zdjęcia: Mateusz / postprodukcja: ja